جملات آموزنده نویسنده های بزرگ + جملات معروف نویسنده های بزرگ
در این پست می توانید از سخنان نویسنده های معروف جهان و جملات آموزنده و متن های جذاب و آموزنده و متن های انگیزشی و جملات آموزنده نویسنده های بزرگ و جملات معروف نویسنده های بزرگ استفاده کنید.
جملات آموزنده نویسنده های بزرگ
هرگز فرصت دیدن هر چیز زیبایی را از دست ندهید زیرا زیبایی دست خط خداست. “رالف امرسون”
——-
چه اشتباه فاحشی ست که همگان می پندارند از میان دو رقیب،آن که به هر ترتیب به وصال رسیده،همیشه خوشبخت تر از آن دیگری ست…
فریده گلبو
جملات زیبای از نویسندگان مشهور جهانمجموعه : سخنان بزرگانجملات زیبای از نویسندگان مشهور جهان
سه ویژگی ِ دل‌آزار ِ زندگی مُدرن:
حرف زدن بی معنا،
میل بدون عشق،
کار بدون رضایت خاطر…
مینیون مک لافلین
جملات کوتاه و زیبا
بگذارید در جمع شما فضاهایی وجود داشته باشد و اجازه دهید بادهای آسمان بین شما برقصند. عاشق یکدیگر باشید اما پیوند عاشقانه برقرار نکنید: بگذارید عشق همانند یک دریای متحرک باشد میان سواحل روح های شما. “خلیل جبران”
گاهی،
باید به دورِ خود یک دیوار تنهایی کشید،نه برای اینکه دیگران را از خودت دُور کنی،
بلکه ببینی چه کسی برای دیدنت دیوار را خراب می‌کند…!
ژان پل سارتر
هیچ‌وقت نمی‌توانی چیزی را که قرار است
از دست بدهی،نگه داری. فهمیدی؟
تو فقط قادر هستی چیزی را که داری،
قبل از آن‌که از دستت برود، عاشقانه
دوست داشته باشی!..
به خاطر وین
متن و جملات آموزنده نویسنده های بزرگ
یکی از اولین شروط سعادت این است که پیوند میان انسان و طبیعت هرگز قطع نشود. “لئو تولستوی”
ﻋﺸﻖ ﭼﯿﺴﺖ؟!
ﺟﺰ ﺁﻧﮑﻪ ﺯﻥ ﻫﻤﺪﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺮﺩ ﻭ ﻣﺮﺩ ﺗﮑﯿﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺯﻥ؟
ﯾﻌﻨﯽ ﻓﻬﻢ ﻭ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﻧﯿﻢ ﺧﻂ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺳﺨﺘﻪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﻨﺪ؟!
جایی دیگر
گلی ترقی
مردها و زن‌ها به یک نسبت
اکراه دارند که از یک زن فرمان برند.
آن‌ها پیوسته به مرد بیشتر
اعتماد می‌کنند.
جنس دوم
سیمون دوبوار
جملات ناب و سنگین
عشق بخشی از روح است و ماهیت آن همان نفس کشیدن الهی هوای بهشت می باشد. “ویکتور هوگو”
سقوط ، از طبقه ی سوم همانقدر درد آور است
که سقوط از طبقه ی صدم!
اگر قرار است سقوط کنم،
بگذار از جایی بلند باشد. نه پَست…
پائولو کوئلیو
پُک زدن به سیگار هیچ معنایی ندارد الّا
نوعی لجاجت با خود،
و حتی لجاجت در تداوم ِ نوعی عادت.
عجیب ترین خوی ِ آدمی این است که می داند
فعلی بد و آسیب رسان است، اما آن
را انجام می دهد و به کرات هم.
هر آدمی ، دانسته و ندانسته،
به نوعی در لجاجت و تعارض با خود بسر می برد،
و هیچ دیگری ویرانگرتر از خود ِ آدمی
نسبت به خودش نیست.***
نظرات